‘Herkesin zorluğu bir tek kendi dünyasına ağır gelir.‘
Çocukluğumdan beri savaştığım ve kaybettiğim o kadar olay olmuş ki. Bunu fark etmem çok zamanımı aldı. Hatta hiç savaşmadan kabullendiğim ve yenilgiyi benimsediğim o kadar çok şey vardı ki.
Şuan tek bildiğim şey savaşmama neden olan her kim/kimlerse şimdi beni bu alanda tek başına bıraktığı..
Etrafımda ‘biz senin yanındayız.’ diyen insanlarla çevirili olsa bile zor anımda yanımda olmayışları klasikleşti. Evet, neden diye isyan ettiğim oluyor. Neden yanımda değiller diye bağırıp, ağladığım çok oluyor fakat benim isyanım yanımda olmayışlarına değil. Benim isyanım hala onlardan bir şey bekleyen kendime.
Size tavsiyem benim yaptığımı yapmayın. Karşınızda aileniz bile olsa.
Hayat ve şu zaman sadece bir kere var. Bırak her şeyi.. Seni üzen ve seni anlamayan ne varsa kapının dışında bırak. Seni mutlu eden ve pişman olmayacağın şeyleri yap. Hatta en önemlisi yaptığın, söylediğin her ne kelime varsa asla ama asla pişmanlık duyma. Hayat o kadar kısa ki pişmanlık için zaman yok. Şunu unutma. Şuan gözlerini kırpıştırdığında her şey bir anda son bulabilir.
Sev, aşık ol. Huzuru ve maceraları bulmak için yola çık. En önemlisi yola çıkmaktan kaçmak için kendine bahaneler üretmeyi bırak.
Şimdiye kadar size ne anlattıysam hep bir şekilde ‘bırak’ demeyi ihmal etmedim. Gerçekten seni zora sokan, hayatını savaş alanına çeviren her ne varsa bırak gitsin. Bıraktığın her ne varsa güzellikleriyle sana geri gelecek güven bana.
KENDİNİ DÜŞÜNMEYİ BIRAKMA!
